Behlül'ün padişahlığı
Behlül'ün padişahlığı
Halife Harun Reşid' in kardeşi Behlül Dane Hazretleri bir gün kardeşinin sarayına gider taht odasının boş olduğunu etrafta kimsenin bulunmadığını düşünerek Harun Reşit’in tahtına geçip oturur uyku basar ve taht üzerinde uyuya kalır. Aradan fazla bir zaman geçmez, hemen sarayın hizmetçileri durumu görürler Behlül Dane Hazretlerini tahttan indirdikleri gibi bir de temiz dayak atarlar... Behlül ağlamaya da başlar. O anda saraya Harun Reşit gelerek Behlül' ün neden ağladığını sorar. Görevliler Behlül'ün büyük ve affedilmez bir hata ettiğini, tahta çıkıp oturduğunu, kendilerinin de tahttan indirip dövdüklerini söylerler.
Ağabeyinin ağlamasına üzülen Harun Reşit:
— «Behlül böyle hatalardan dolayı dövülür mü?» deyip, üzülür.
Behlül Dane Hazretleri kardeşine:
— «Kardeşim ben, beni dövdüler diye ağlamıyorum. Ben birkaç dakika tahta çıkmakla bu kadar dayak yedim, yarın senin durumun ne olur, ne kadar dayak yiyeceksin diye düşünüyor ve onun için ağlıyorum,» dedi.
Bu sözler Harun Reşit’in gözlerini yaşarttı...
— «O halde söyle nasıl hareket edersem kurtulurum,» dedi. Behlül Dane Hazretleri de şu nasihatte bulundu:
— Adaletle hükmet, kimseyi incitme, millet senden memnun olup sana dua etsinler. Ancak o zaman kurtulursun.
Yorumlar
Yorum Gönder